—————————————

Na ostatnim spotkaniu rozpoczęliśmy cykl spotkań o grzechach głównych na podstawie Ewagriusza z Pontu, którego nauka o ośmiu duchach zła jest uznawana za klasykę ascetyki chrześcijańskiej. Wszystko zaczyna się od naszych myśli – czyli specyficznego wymiaru  postrzegania rzeczywistości.

MYŚL to klucz wg którego rozwiązujemy problemy naszego codziennego życia i możemy je rozwiązywać na 8  złych sposobów. Pontyjczyk nie mówi o grzechach,  ale o 8 rodzajach złych myśli. Grzech jest w pewnym sensie owocem, który wyrasta z myśli. Myśl jest jak korzeń i nie chodzi o jednostkowe uczynki, ale o korzeń z którego zły czyn wyrasta.

Kolejność myśli nie jest przypadkowa, a wszystko zaczyna się od – złej myśli – obżarstwa. Drugą złą myślą, która atakuje człowieka jest nieczystość, a za nią jest demon chciwości. Konsekwencją chciwości jest smutek, a z niego wyrasta gniew. Za gniewem postępuje acedia /depresja/. Następnie pojawia się demon próżnej chwały, a  pycha zamyka cały demoniczny zastęp.

Autor dzieli myśli na 3 grupy. Do pierwszej należą obżarstwo, nieczystość i chciwość  tworzą one sferę pożądliwą / dot. ludzkich pragnień/. Smutek, gniew i acedia tworzą  sferę popędliwą inaczej gniewliwą – odpowiadają za sprzeciw, walkę,  dochodzenie swego. Dwa ostatnie  rodzaje myśli atakują racjonalną część duszy.

Dlaczego grzeszymy?

Wg Ewagriusza grzeszymy dlatego, że mamy złe podejście do życia, źle patrzymy na świat stworzony, mamy zły klucz, zły model przezwyciężania naszych trudności – który wynika z konsumpcyjnego podejścia do życia. Człowiek grzeszy ponieważ zaplątał się w złe myśli i przez ich pryzmat patrzy na otaczający go świat.

Na początku zrobimy szybki przegląd mechanizmów ośmiu duchów zła, a następnie popatrzymy  w jaki sposób Ewagriusz proponuje walkę z nimi.

Uwikłanie w namiętności rozpoczyna się od obżarstwa, które można inaczej nazwać jako nienasycenie. Pontyjczyk pokazuje człowieka zdominowanego  przez myśl obżarstwa, jako otępiałego, który nie potrafi dostrzec konsekwencji swoich decyzji; obżarstwo przynosi senność i szaleństwo – konsekwentne dążenie do zguby. Zło myśli obżarstwa polega w dużej mierze na zachwianiu równowagi, a ci, którzy ulegają tej myśli postrzegają świat jak wielka potrawę do spożycia – jednym słowem to ludzie ciągle nienasyceni, niemający nigdy dość. Dotyczy to zarówno sfery cielesnej człowieka jak również duchowej / człowiek zainteresowany jest jedynie doznaniami duchowymi, a nie samym Bogiem/. Istnieje również obżarstwo emocjonalne, gdy od innych oczekujemy jedynie uznania, poklasku, nigdy nie jest nam dość pochwał jacy to jesteśmy znakomici, szczególni. To nastawienie każe szukać jedynie sposobów na zaspokojenie chorych pragnień zrodzonych z naszych kompleksów i zranień. Takie Obżarstwo prowadzi do dewastacji życia na wszystkich jego poziomach. Osoba ulegająca tej myśli jest niezdolna do rezygnacji z czegokolwiek – człowiek taki pozbawiony jest umiejętności wyrzeczenia. Należy pamiętać, za tym demonem kroczy demon nieczystości …

Cd tematu na spotkaniu w czerwcu.

—————————————

—————————————

Na ostatnim spotkaniu dzieliliśmy się swoją wdzięcznością za dar wspólnoty.

Podsumowaliśmy 5 lat działania naszego Ogniska.

—————————————